© Digital Corpus of Literary Papyri. This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 License.
papyrus roll (columns: 58)
This file encoded to comply with EpiDoc Guidelines and Schema version 8 http://www.stoa.org/epidoc/gl/5/
This papyrus has been digitally edited by Marcel Moser and Christian Sailer and revised by Vincenzo Damiani as part of the Project Anagnosis and the Würzburger Zentrum für Epikureismusforschung
ὁ
σοφὸς ἐπ ιστ ήμων
ἐστὶντού ων καὶ ἄλλωντ
καθ εστηκὼς ἐπιστ ήμων.
Ὁρῶνται οἱ ἔχον
τεςπ ολιτικὴν ὥσπερ Κί
μωνο ὔτε ἀναλίσκοντες
χρόνον οὔτε δ απάνην οὔ
τ' ἀσχολ ίαν ὑπομέν ον
τες ἕνεκατ ῶν τοιούτων
οὐδ' ὑποτάττοντες ἑαυ
τοὺς οὐδε ν ὶ πώποτε τῶν
τὰ τοιαῦ τα ἐπανγελλομέ
νων.
Ἱκανόν,φ ησίν, εἶναι δεῖ τὸν
πολιτικὸν ἄρχειν τὰς κατὰ
πόλιν ἀ ρχάς, ῥήτωρ δ' οὐ δύναται οὐδ' εἶναι
αΟὐ μινας πολ ι τικός.
τῆςμ ὲν
ῥητορικῆς ἀ ντι ποιου μέ
νης ο ὐπ αντὸ ς τοῦολιτι π
κοῦ καὶ οὐμό νου, τοῦ δ' ἰδίου
κ τα το ιβουλευ
εσ ε ὅτι τὸν πο
λιτικ ὸνἄ ρχεινἀεὶ λ έγει
τ ὰς κα τὰ πόλινἀ ρχὰς
νηγ α
στεν
ιν αὐτῶν
ως οὐ μόνον τὴν κατὰ φιλοσο
φ ία ν φρόνησ ιν ἐξορθώσει
εν, οὐδὲ μόνον ἀγαθ ός ἐσ
τιν διαλεκτικὸς καὶ γραμματικὸς καὶ
πο ητὴς καὶ ῥήτωρ καὶ τέ λος
μεθο δικὸς ὁ καλὸς ἐπὶ πά
σαις γ έγ ονεν ταῖς τέχν αι ς
ἀλ ὰ καὶλ π ρὸς τῶι συμφέ
ροντι τῶν π όλεων,οὐδὲ τοῖς
οἰκοῦσι τ ὰς Ἀθήναςμό ν ον
ἢ Λακε δα ίμονα συμφέρει · ἐνφι
λ οσ όφ ων γὰρ πολίσματί ἐσ
τιν οὐδὲ νόμος ἀλλὰ τότε
ἐκθ εῶν καὶ σοφ ῶν συστημά
των καὶ τἀληθ ές· εἶναι δὲ
μέλλει καὶ στρατηγὸςκ αὶ κα
τ ὰγῆ ν καὶ κατὰ θάλατταν
κα ὶ ταμίας καὶ πράκτωρ καὶ
τ ὰς ἄλλας κατὰ τρόπον οἰκο
νομεῖν ἀρχάς, ἐπειδὴτὸν
πολιτικὸν ἐξ ἀνάγκης
δεῖ καὶ τὴν ἁπάντων τού
των ἔχειν ἐπιστήμην .
Λα
κε δαιμόνιοι, φησίν, καίπ ερ
ἐκπαίζοντες αὐτὴν διὰ
τῆς τυχούσης ἐντεύξε
ω ς οἰκονομοῦ νται πᾶν, ὃ
θ έλουσιν.
Οὐ μέ τν ο ι
γε λαλί στερονοὐ δεὶς ἐρεῖ
τῶνν ῦν ἀπὸ τῆς σοφισ ιτ
κῆς πρε σβευόντων, ὅμως δ' οὐ
δὲ πρώ ην ἐασάντων αθεύκ
δειν τὸ παλαιὸν ἐκεῖ νο
τῶν Τυ νδαριδκαὶ τὸ ῶ ν
τῶν Ἀτρει δῶν φρό νημα.
Δοκεῖ δὲ ῥητορικῆς ἐπάν
γ ελ μα τοῦτ' εἶναι τὸ λό
γωι είθειν ἐν ταῖπ ς πρ εσ
β είαις, οὐ δυνάμεσιν , ἐπεὶ
οὐ δὲ δώροι ς οὐδ' εὐ πρε
πείαις οὐδ' εὐπορή εσινσ
οὐδ'υχήσεσιν, ἅ τις ἂν ε ὐτ
ἔχων ἐπι τχοι κατὰ πρε ύ σ
βείαν.Τί δ', εἰ Λά
Νὴ Δ ί' ἀλλὰ καὶ
Ἀθηναῖο ι καίπε ρ ὄντες
φιλορήτορες ἤδη προσκό
πτουσι ταῖςπ εριόδοις καὶ
τοῖςέχνης τ καὶ διδασ κ α
λείου ῥητορικοῦ προ σβάλ
λοΓελοῖον μὲν τὸυσι ν.
Οὐ μὴ ἀλλ' οὐ προσέν
β αλλο ν διὰ π αντός, οὐδ' Ἀ
ρι στοφ ῶνοὐδὲ ν υ λος οὐ
δ' Αἰ σχίνης οὐδὲ πάντες,
ὧν ἐμνήσθην, ὦζ ον διδασ
καλείου ῥητορι κοῦ ταῖςτε
περιό δοις οὐ κέχρηνται
Εἴτ αῖς λελ υμέναις.
Ἥ γ' ἐν
πειρία τῶν πολιτικῶν
ῥητόρων τὸ συνέχον ἔ
χουσα κείνον ἐν εὐκαι μ ε
ρίας στενο ωρχ ί αι διδάσ
κει πολις μὲν ἐ λ άκκ τεί
νειν μακρ οὺς λόγους, πολ
λάκις δὲ βαι ά τινα διαλεχθῆ
ναι, πολ άκις δὲλ μ ηδὲ δι
ᾶραΠαραι τὰχείλ η.
Ἀλ
λ' εἰ δύνανται συλλῦσαι πό
λεις καὶ συμμαχί ας ποι
ῆσαι , γνωρί μους διαφερο
μένους καὶγ υναῖκ ας
πρὸς ἄνδρασ τασιαζ ού
σας μέλ λουσιν πολὺ μᾶλ
λον διαλλ άττειν ρὸς τπ ὸν μι
σού μενο ν καί πως ἀπ ερ
γάζ εφιλίαν· τ σθ αιῆς γὰρ
αὐτ ῆς ἐστιν ἐ νπειρίας ἕ
να π ρὸς ἕνα οἰκειῶσαι καὶ
πλήθη , καθ άπερ τῆς αὐτῆς
ἐνπειρί ας μίαν λύραν πρὸς
ἑ τέρ αν σύμφωνον ποιῆσαι
καὶ πΚαὶο λλὰς πρὸς πολλάς
νὴΔ ία, φησίν, εἷς ἢ οὐδ εὶς
μνημονεύεται τούτων
πεπρεσβευκὼς ἐπὶτ ῶ ι
συμφέροντι τῆς πατρίδος.
Ἀλλ' οὐδὲ εἷς, φησίν, ἱστόρη
τ αι τούτων πολίτης ἀγαθὸς γεγονέναι
πολίτου πολιτικὸςδι α
γί νηται δαιος, εἰ δὲπ ολι
τικ όν, οὐ μόνον, φήσω ,
τῶν ῥητόρων ἀλλὰ καὶ τῶν
τὰ ς πόλεις κατοικούντων
κ ὀλ ο ὐίγοι χ ωρὶς φιλοσοφίας
ῥήτορ εςγε όνασιν πολιγ τι
κοί.
Πο λλοὶ γ άρ, λέγ ε ις, εἰ μὴ πάν
τεςεἰ σὶν ἄθ λιοι, χρηστὸς
δ' οὐδὲ εἷς οὐ δμερος ὲ ἥοὐ
δὲ φιλόπατρις οὐ δ ὲ τὰς ἄλ
λα ς δημώδεις ἀρε τὰς ἔχων,
Καίμή τι δ ὴὰς τ λε τε ίο υς.
Οὐδὲ ε ἷς γὰρ πώπο
τ', ἔησε φ ν, ῥη τορ ικὸς
καθὸ ῥή τωρ
σὺν τ ού τωι ῥήτωρ ἐστὶν κα ὶ ἀ π ὸτ ῆς α ὐ τ ῆςδι αθέσεω ς καὶ οὐ κ ἄ λλ ωςδύναται ῥ ήτωρ ὑπάρχειν,