DDbDP transcription: p.oxy.46.3313 [xml]
II spc Oxyrhynchus
r
Ἀπολ[λώνι]ος καὶ Σαραπιὰς Διονυσίᾳ
vac. ? χαίρειν.
χαρ[ᾶς ἡμ]ᾶς ἐπλήρωσας εὐαγγελι̣σ̣α̣μένη
τὸν γ[άμον] τοῦ κρατίστου Σαραπίωνος καὶ εὐθέως
5ἂν ἤλθ[ομε]ν διακονήσοντες αὐτῷ ὡς ἐν εὐκταιοτάτῃ
ἡμῖν ἡμ[έ]ρᾳ καὶ συνευφρανθησόμενοι, ἀλλὰ διὰ τὸν
δι[αλο]γ̣ι̣σμὸν καὶ ὅτι ἀναλαμβάνομεν ἀπὸ νωθρείας
οὐκ ἠ̣δυνήθημεν ἐλθεῖν. ῥόδα πολλὰ οὔπω γέγο-
νεν ἐνθάδε, ἀλλὰ σπανίζει, καὶ ἐκ πάντων
10τῶν κτημάτων καὶ παρὰ πάντων τῶν στεφανη-
πλόκων μόλις ἠδυνήθημεν συνλέξαι ἃ ἐπέμ-
ψαμέν σοι διὰ Σαραπᾶ χείλια(*) , τρυγηθέντων καὶ
ὧν ἔδει αὔριον τρυγηθῆναι. νάρκισσον ὅσην ἤθε-
λες εἴχομ̣\εν/(*), ὅθεν ἀντὶ ὧν ἔγραψας δισχειλίων(*)
15τετρακισχειλίαν(*) ἐπέμψα\μεν/. οὐ βουλόμε̣\θα/(*) δέ σε
οὕτως κ[ατ]αγεινώσκειν(*) ἡμῶν ὡς μεικρολόγων(*)
ὥστε καταγελῶσαν γράψαι πεπομφέναι τὴν
τιμήν, ὁπότε καὶ ἡμεῖς ἔχομ̣εν τὰ παιδία
ὡς ἴ(*)δια τέκνα καὶ πλέον τῶν ἡμῶν τιμῶμεν
20καὶ ἀγαπῶμεν αὐτὰ καὶ οὕτως χαίρομεν ἴ(*)σα
σοι καὶ [τ]ῷ πατρὶ αὐτῶν. περὶ ὧν ἄλλων θέλεις
γρ[ά]ψο[ν ἡμ]ῖ̣ν. ἄσπασα[ι] Αλέξανδρον τὸν
κράτιστον καὶ τοὺς ἀβασκάντους \αὐτοῦ/ Σαραπίωνα
καὶ Θέωνα καὶ Ἀριστόκλειαν καὶ τὰ τέκνα
25Ἀριστοκλείας. μαρτυρήσει σοι Σαραπᾶς πε-
ρὶ τὼν ῥόδων ὅτι πάντα πεποίηκα εἰς τὸ
ὅσα ἤθελες πέμψαι σοι, ἀλλὰ οὐχ εὕρομεν(*).
(hand 2) ἐρρῶσθαί σε εὐχόμεθα, κυρία. v
(hand 1) Διονυσίᾳ γυναικὶ vac. ? Ἀλεξάνδρου.
Ἀπολ[λώνι]ος καὶ Σαραπιὰς Διονυσίᾳ
vac. ? χαίρειν.
χαρ[ᾶς ἡμ]ᾶς ἐπλήρωσας εὐαγγελι̣σ̣α̣μένη
τὸν γ[άμον] τοῦ κρατίστου Σαραπίωνος καὶ εὐθέως
5ἂν ἤλθ[ομε]ν διακονήσοντες αὐτῷ ὡς ἐν εὐκταιοτάτῃ
ἡμῖν ἡμ[έ]ρᾳ καὶ συνευφρανθησόμενοι, ἀλλὰ διὰ τὸν
δι[αλο]γ̣ι̣σμὸν καὶ ὅτι ἀναλαμβάνομεν ἀπὸ νωθρείας
οὐκ ἠ̣δυνήθημεν ἐλθεῖν. ῥόδα πολλὰ οὔπω γέγο-
νεν ἐνθάδε, ἀλλὰ σπανίζει, καὶ ἐκ πάντων
10τῶν κτημάτων καὶ παρὰ πάντων τῶν στεφανη-
πλόκων μόλις ἠδυνήθημεν συνλέξαι ἃ ἐπέμ-
ψαμέν σοι διὰ Σαραπᾶ χείλια(*) , τρυγηθέντων καὶ
ὧν ἔδει αὔριον τρυγηθῆναι. νάρκισσον ὅσην ἤθε-
λες εἴχομ̣\εν/(*), ὅθεν ἀντὶ ὧν ἔγραψας δισχειλίων(*)
15τετρακισχειλίαν(*) ἐπέμψα\μεν/. οὐ βουλόμε̣\θα/(*) δέ σε
οὕτως κ[ατ]αγεινώσκειν(*) ἡμῶν ὡς μεικρολόγων(*)
ὥστε καταγελῶσαν γράψαι πεπομφέναι τὴν
τιμήν, ὁπότε καὶ ἡμεῖς ἔχομ̣εν τὰ παιδία
ὡς ἴ(*)δια τέκνα καὶ πλέον τῶν ἡμῶν τιμῶμεν
20καὶ ἀγαπῶμεν αὐτὰ καὶ οὕτως χαίρομεν ἴ(*)σα
σοι καὶ [τ]ῷ πατρὶ αὐτῶν. περὶ ὧν ἄλλων θέλεις
γρ[ά]ψο[ν ἡμ]ῖ̣ν. ἄσπασα[ι] Αλέξανδρον τὸν
κράτιστον καὶ τοὺς ἀβασκάντους \αὐτοῦ/ Σαραπίωνα
καὶ Θέωνα καὶ Ἀριστόκλειαν καὶ τὰ τέκνα
25Ἀριστοκλείας. μαρτυρήσει σοι Σαραπᾶς πε-
ρὶ τὼν ῥόδων ὅτι πάντα πεποίηκα εἰς τὸ
ὅσα ἤθελες πέμψαι σοι, ἀλλὰ οὐχ εὕρομεν(*).
(hand 2) ἐρρῶσθαί σε εὐχόμεθα, κυρία. v
(hand 1) Διονυσίᾳ γυναικὶ vac. ? Ἀλεξάνδρου.
Editorial History; All History; (detailed)
© Duke Databank of Documentary Papyri.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 License.